Misóxenos e misandras.

Para os que teñan dúbidas: Misóxeno(do grego "miso": Odio, "gine": Muller) son aqueles seres masculinos que demostran unha terrible adversión polo noso sexo. Eu son muller.
As misandras("miso": Odio, "andria": Home), mulleres que teñen a mesma actitude cara aos homes. Por certo, a R.A.E., non recoñece este termo. Penso que é porque numerosos estudiosos do tema aseguran que esta patoloxía non existe, posto que as mulleres nunca chegan a desenrolar un profundo rechazo aos homes. Eu teño dúbidas. Cando unha muller adopta posturas radicais cara ao sexo oposto, pode ser misandra ao máximo. Todas coñecemos as típicas que esixen cousas que denostan a calquera xénero humano. Sexa do tipo que sexa.
Máis é verdade, que o que abonda, son os misóxenos. Eses están aí. Podémolos ver cada día. Penso que, a maioría das veces, esquecen que son fillos dunha muller, ou pais de outra ou outras. Disfrutan ríndose cos chistes machistas. Non aceptan que as mulleres os igualen ou superen intelectualmente. Considérannos mediocres. Para eles, se és guapa, es parva. Se és fea, podes ser un pouco intelixente. Agora, se és guapa e intelixente, seguro que és unha lixeiriña de cascos. Non aceptan que haxa mulleres que os rebasen físicamente. Están tan convencidos da súa superioridade, que se te arriscas a retalos nunha mera discusión temática, comezarán a vapulearte verbalmente con sentencias machistas radicais.
Dentro dos misóxenos están os de nacemento ou os resentidos, debido estes últimos a certas situacións que lles tocou vivir. Continuamente, estes atacarante con frases coma " Todas sodes iguais", ou "todas ides detrás da mesma cousa"... Moi a miúdo, estes suxeitos, citan a personaxes coma Oscar Wilde, Nietzsche, Camilo José Cela, ou un libro entretidísimo coma a Biblia.
Normalmente, co paso dos anos, esta xente esquécese de querer, porque non saben mirar o amor coa mirada limpa.
Creo que esta é unha enfermidade contaxiosa e de difícil curación se o suxeito se nega a participar no tratamento.
Eu fago un chamamento a todos os homes e mulleres do mundo: Non etiquetes. Non queiras controlar aos elementos da vida... DISFRÚTAOS!
Por certo, apetéceme rematar con outro tema. Que me dicides do roubo do Códice Calixtino? Inaudito... Esta obra do século XII, que se lle atribúe ao monxe cluniacense Aymerico Picaud está composta de cinco libros: O das Liturxias, O dos milagres, A Traslación de Santiago, As conquistas de Carlomagno e A guía do Peregrino. Trátase dunha xoia que nos permite coñecer a dificuldade das rutas, as diferentes culturas do Camiño e outros feitos históricos... En fin...
Por certo, un bico para todos os homes e mulleres do mundo.