Onde está o salvavidas?

Xa sabedes que voltei onte de Barcelona. Pois agora vou falar da viaxe de volta. Imos alá con un pouquiño, non, un bo anaco de humor.
A verdade é que teño a sorte de non ser demasiado aprensiva en certas cousas,que senon... Ou sexa, que estou aboada a quedar pechada no ascensor e por espacios de tempo longos de abondo, media hora, tres cuartos de hora ou vinte minutos... das tres veces que me lembro. E, digo eu, que entón os da compañía aérea máis económica do entorno, deberon dicir: "Imos por un pouquiño de emoción na viaxe, que vai María..."
O caso é que, despois de levantarme as 4 da mañá, pois o avión despegaba do Prat as 7:50 h., e cando xa estabamos cómodamente instalados os pasaxeiros, o piloto informounos de que tiña malas novas, xa que, debido a unha restricción aérea, non podiamos despegar ata as 9:30h. De seguido, fixo unha nova intervención para comunicar que conseguira que nos adiantaran a saída as 8:45h. Cando xa tiveramos o espectáculo da mímica das azafatas, o avión comezou a moverse, e nós a percibir un lixeiro cheiro a queimado. Pero, entón, a xefa das tripulación de cabina, chamada Amanda, entrou polo corredor, tal coma un cabaliño de Atila, colleu o aparello telefónico polo que nos transmitían información, e dixo tan chea e con aquela cara de "Que pinto eu aquí?": "Os salvavidas están enriba das súas cabezas..." Máis nada ca iso. Eu mirei para o resto do pasaxe, e, coma min, todos con ese xesto de "eu non fun". Despegamos, aínda que o avión a min lembrábame a un autobús que facía a liña o meu pobo. Se te descuidabas, ata chovía dentro. Desde logo, debaixo dos meus pés movíase algo, e o tren de aterrizaxe, parecía un tren deses antigos de vapor, que case parecía que tivesemos que axudarlle a baixalo a man.
Ai, que magoa! Conteivos isto, e, agora se sodes medosos... Pois nada diso! Que che pode pasar? que se lle rompa algo mentras voas e... Pero, xa escoitaches, ou máis ben xa ollaches o que representaron as e os azafatas/os. Se che da tempo polo en práctica e xa está. Que parvada! Pero se case nunca pasa nada...!