En primeiro lugar, e dado que se achega o "día da nai", que eu substituín en algún momento polo día "da non nai", xa que son nai todos os días da miña vida, e... ese día tamén, aínda que procuro selo un pouco menos, dicir que é un estado tan emocionante, que non te aburres nunca.
Porque eu penso que hai varios tipos de nai. E, todas elas respetables absolutamente para os seus fillos. Mais, o ideal é que todas nos acheguemos, ou polo menos, tentemos achegarnos o concepto absoluto. Eu distingo varios tipos:
a) A nai mestra: Esta é ese tipo de muller que pasa o día poñendo normas os fillos e tentando que as cumplan. Poucas veces incita ós nenos a asumir as ordes con amabilidade, senón que pasa o día facendo de poli malo.
b) A nai veciña: Con perdón das veciñas, porque está mamá é das que se relaxa máis da conta. Vamos, coma se fose unha veciña que queda encargada do neno do lado, e o único que desexa é que non lle fastidie a telenovela.
c) A nai dependente: É aquela que ameaza de seguido con contarlle as cousas o pai. Así que os fillos esperan que cando chegue o xefe, veña canso dabondo para non ter ganas de escoitar o polo menos de castigar.
Pero, por sorte, eu penso que a maioría delas son NAIS. Sen adxectivo. E a cada pouco tócalles facer de mestras, de enfermeiras, de compañeiras de xogo, de psicólogas... E, ata de veciñas.
Eu pretendín todo o tempo ser unha mamá a secas, pero... Non me toca a mín xulgarme. Espero que o conseguise. Desde logo, escoitei moitas historias, xoguei a cousas inimaxinables, fixen step cos libros da enciclopedia, impartín clases particulares moitos días, case asistín a todas as estreas da factoría Disney, durmín cos ollos abertos nos días de febre, participei en desfiles de modelos do máis variopinto... e seguro que algunha vez... fixen de veciña.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario