domingo, 19 de diciembre de 2010

Símbolos do Nadal

Hoxe aparece un titular nun xornal calquera, que fala do matrato recibido polos renos, un símbolo do Nadal. Esta acción ten lugar principalmente en Suecia e Finlandia, países que figuran entre os máis sensibilizados co maltrato animal. O parecer, estes animais son cazados de forma pouco apropiada, sufren estrés ao ser amontoados en camións para ser levados o matadeiro, e, unha vez alí, sacrifícanos de maneira bastante dolorosa. Esta carne é unha das máis apreciadas nestes países. Mais parece ser que tras deixar de ser tratados exclusivamente pola población sami, os novos negociantes, non respectan ningunha norma.
Pero, isto non ocorre só cos renos. Outros símbolos do Nadal, caso das árbores, levan un trato semellante. Mais neste caso, non sangran nin berran. No obstante, son un producto vivo, que, en moitos casos rematan nos contedores no fin das Festiñas. E, ¿que dicir das mascotas?. Regaliño xenial. Pero a maioría delas duran na casa ata que chega semana santa. Iso se non fan moito barullo de noite. Ou non se cansa antes o encargado ou encargada de levalos a rúa.
Tamén son símbolos do Nadal os empregados dos comercios onde mercamos. Éstes son explotados na maioría dos casos tendo que cumplir horarios intensísimos, e facendo horas que, na maioría dos casos non cobran. Agora máis ca nunca amparándose na crise os seus xefes.
Nós, os humanos, tamén representamos o Nadal. E, moitas veces sufrimos maltrato. Cando tés que parecer ledo se non o estás. Cando tés que compartir mesa con xente que non desexas o teu carón. Cando se esperan obsequios que non che apetece facer. Ou cando debes sentirte tentado por esa innumerable cantidade de doces que mellor estarían repartidos o longo do ano.
Claro que, ser Papá Noel no Nadal, xa debe ser do máis estresante e, seguro que non demasiado ben pagado.
E, que me dicides das perruqueiras, dos camareiros...
Eu desexovos Felices Festas para todos os que o sintades así. E Felicidades por soportar estas Festas a todos os que vos atopedes na outra banda. Eu...só espero poder seguindo lucir un sorriso, onde queira que me atope.

No hay comentarios:

Publicar un comentario