martes, 2 de agosto de 2011

Intransixencia, incongruencia, in...

Antes de nada, quero falar dun proxecto que comeza hoxe e, non ten nada que ver co título. A cousa é que fai tempo que me engaiolaba a idea de materializar un "soño". Aínda que non sei se chamalo asi... Mandar polo mundo un libro, ou chámese albúm ou como se queira, era apaixoante. Pois hoxe por fin está listo para saír a navegar. Nun principio terá uns destinos fixados. Serán aqueles onde vivan persoas que coñezo, ou onde vaian persoas que quero. Por exemplo, paseará por Reino Unido, porque alí vai a miña filla, por Turquía, onde habita unha amiga súa e miña tamén. Espero que tamén por Portugal, que recale en Barcelona, en Madrid, traspase os Pirineos e chegue a Francia, ata pode que viaxe a Brasil, etc. Claro que, primeiro quero que leve emocións galegas fora do noso pequeno país. Así que, se queres participar e non me lembro de dicircho, ponte en contacto conmigo.
Pois xa pasamos de súpeto o tema do día. Non sei se tivestes ocasión de ollar o novo anuncio da canle Intereconomía. Se non o fixéstedes, xa volo adianto eu. Di algo así coma "creo en asesinar a los niños antes de que nazcan", "creo en matar a los abuelos para ahorrar pasta en sanidad", "quiero un país de funcionarios corruptos", "media España debe liquidar a la otra media"(isto baixo a foto de Dolores Ibárruri)... Finaliza cunha lenda que di: "Lo importante no es lo que votan, es lo que piensan"...
As outras frases, levan imaxes de mozos ou mozas vestidos de maneira pouco clásica. En fin, que se vai esperar dunha cadea que leva o touro coma simboliño. Por certo, o touro que eles veneran pero matan. Sembran a violencia sen ningún tipo de escrúpulo. Porque xa non hai dúas Españas enfrontadas. Non se pode asesinar ao que non ten máis vida ca unha leituga. Porque entón, eu tamén sería unha asasina. Todos queremos ser algún día avós, polo cal, non penso que sexa un bo sistema matalos, ou pola contra, outros estarán afiando os coitelos para nós... Os que somos de esquerdas non somos criminales. Porque os que nos xulgan así son os promotores de enfrontamentos estúpidos que non enriquecen, non arranxan... desestabilizan. Por todo iso, debemos dicir "non" a intransixencia, a intolerancia, a insidia... de Intereconomía.
Finou Amy Winehouse. Naquela canción que a elevou a fama xa dicía: " Eles dimme que vaia a rehabilitación, pero eu digo Non, Non,Non". O caso, é que agora seus pais, que nun momento determinado da súa vida confirmaron que non tiñan ningún tipo de autoridade para atemperar o seu carácter endemoniado, función que recaiu sobre a súa avoa, a única persoa a que ela respeitaba verdadeiramente, van inaugurar unha clínica de desintoxicación para xóvenes con problemas similares aos da súa filla... Benvido sexa o proxecto, pero a min sóame a oportunismo. Non sei se é unha incongruencia que uns pais que se apartaron do camiño da súa filla alegando impotencia pensen agora nos fillos doutros... Pero, sempre se está a tempo de reinventar actitudes. Deámoslles un voto de confianza.
Será tan difícil ser congruente, transixente, tolerante... que sempre levamos un "In" no bolso para colocarlle a estas palabriñas de cando en vez?... Seguriño que eu tamén lle engadín a partícula nalgún intre... E ti, e ti... Tentemos non facelo máis, vale?

No hay comentarios:

Publicar un comentario