domingo, 28 de agosto de 2011

Hoxe vai de cancións...

Pois si. E vou comezar con unha de Alaska, da miña adorada Alaska. Trátase daquela que se chama "A quien le importa". Eu penso exactamente igual, aínda que ás veces é complicado desfacerse dos perxuicios. Xa dicían os Jarabe de Palo que "según como se mire todo depende". Se miras o asunto con bos ollos é máis doado. Cando crees na xente, podes atopar "ríos onde só hai asfalto", como din a parella que forma o dúo Cómplices.
Os Homes G, berraban que "Marta tiña un marcapasos". Xa cho creo ben, porque despois de que Alejandro Sanz dixese que non tiña quen lle curase o seu "corazón partío", seguriño que Marta decidiu protexer o seu coa maquiniña en cuestión.
O lugar onde vives tamén ten que ver co teu estado de ánimo. Mira senón para o señor Sabina, que "vive no número sete da rúa Melancolía", e por máis que desexa mudarse para a rúa da Ledicia, non da pillado o tranvía. Menos mal que o leva bastante ben e ponse a asubiar a melodía na escaleira. Por exemplo, John Lennon pasaba moito do seu tempo imaxinando un mundo sen países nin relixións, nin guerras... Ou sexa: en PAZ. E morreu na labor, porque aínda non fomos quenes de conseguilo. Polo menos, fagamos o amor e non a guerra entre nós, para axudar. Aínda que o teñamos que facer nun Simca 1000, que mira que é difícil. Xa o dicían os Inhumanos. Mais, se non tes un coche deses, podes quedar "baixo a luz da lúa", por recomendación dos Rebeldes. Estes eran tan rebeldes, que cando escoitaban aos Secretos dicirlles "Déjame", elles contestábanlle "No me importa nada", como lembraba Luz Casal. Quen polo visto pasa de todo e despois quere que penses nela todo o tempo co seu "Piensa en mi".
Eu quero agradecer porriba de todo a Vida, e, por iso collo prestada unha canción de Violeta Parra que se chama así, e reflicto uns cantos párrafos aquí.

"Gracias a la vida, que me ha dado tanto,
me ha dado la risa y me ha dado el llanto,
así yo distingo dichas de quebrantos,
los dos materiales que forman mi canto..."

O dito, se che peta, vive a "vida loca", porque ela é a túa fin... Iso si, sen facer dano aos outros...

No hay comentarios:

Publicar un comentario