O Destino...

Viaxa a través do Universo cara ao teu destino. Porque o destino non é fráxil. A fraxilidade está no pensamento dos que non cren nel.
Eu tamén deixei nun intre da miña vida de recoñecer a súa importancia. Pensei que era libre e consecuente para trazar o meu propio camiño. Sen meta. Sen destino. Pero por moi libre que sexas, nunca coñeces o tamaño da túa xaula. A propia vida é unha xaula, máis grande ou máis pequena según o teu discurrir por ela...
Polo tanto, un día observei que vivir é elexir cada día. Un cento de eleccións. Dalgunhas delas somos conscientes, e doutras non. Delas depende que a chegada ao noso destino sexa máis ou menos dolorosa. Máis ou menos feliz.
Ata se o sendeiro che parece gris, non te esquezas de que o gris tamén é unha cor. E, lembra que, as veces, é preciso limpar os ollos coas bágoas para ver mellor. Fala e garda silencio cando debas facelo, porque o silencio é o barullo máis forte, para ben ou para mal.
Eu desexo para mín e para ti que... a nosa realidade sexa mellor ca os nosos soños... Que vos agarde un marabilloso destino!